spakować tornister, odrobić zadanie na czas, posprzątać pokój - to nie takie trudne!

Za pomocą zastosowania konkretnych strategii Rodzice mogą nauczyć dziecko sprzątać pokój, odrobić lekcje, czekać na swoją kolej, akceptować rozczarowania, radzić sobie w nowych sytuacjach, odkładać kieszonkowe, przestrzegać zasad oraz wiele innych rzeczy.

www.lilsugar.com

Umiejętności wykonawcze to nawyki umysłowe konieczne do wykonywania zadań. To podstawowe umiejętności konieczne do spełniania wymagań jakie stawia przed dzieckiem szkoła, rodzina i przyjaciele: umiejętność zorganizowania się, planowania, rozpoczęcia pracy, utrzymania uwagi na zadaniu, koncentracji, kontrolowania impulsów, regulowania emocji i przystosowania się.

Do prowadzenia skutecznego treningu umiejętnosci wykonawczych potrzebna jest wiedza i umiejętności. Na szczęście literatura dotycząca tego zagadnienia zawiera gotowe plany działania, których nietrudno jest się nauczyć i wprowadzić w życie. Niektóre można nawet uznać za doskonała zabawę! Poniżej przedstawię jeden z nich, stworzony na potrzeby czteroletniej Ani, która przeszkadza rodzicom w trakcie rozmów telefonicznych.

www.vintagesoul.com.au

KROK 1
Określ zachowanie docelowe: Ania spokojnie czeka, aż Rodzice skończą rozmawiać.
Umiejętność wykonawcza: Hamowanie reakcji
Konkretne zachowanie, które chcemy osiągnąć: Ania będzie się sama bawiła i nie będzie przerywała rodzicom rozmów telefonicznych.

KROK 2
Opracuj plan działania

Jakie podpórki w otoczeniu pomogą w osiągnięciu celu?
• ulubione zabawki będą pod ręką,
• kartka z rysunkami przedstawiającymi zabawy do wyboru,
• rodzic będzie podpowiadał, żeby wybrać którąś zabawę, gdy zadzwoni telefon.

Jaka konkretna umiejętność będzie kształtowana, kto będzie jej uczył i według jakiej procedury?
Umiejętność: Hamowanie reakcji (samodzielna zabawa bez angażowania rodziców, gdy rozmawiają przez telefon)
Kto będzie jej uczył? Rodzice

Ustal procedurę:
• Ania wybiera dwie ulubione zabawy,
• Rodzice pomagają zrobić kartkę z obrazkami przedstawiającymi te zabawy,
• gdy Rodzice mają zadzwonić lub gdy telefon dzwoni, pokazują kartkę Ani, a ona wybiera jedna z zabaw,
• w czasie rozmowy Rodzice chwalą Anię za to, że sama się ładnie bawi.

Jakie zachęty zostaną wykorzystane, żeby zmotywować dziecko do ćwiczenia umiejętności?
• Rodzice chwalą Anię za samodzielna zabawę,
• Rodzice powiększą kolekcję ulubionych zabawek Ani, jeśli będzie się odpowiednio zachowywała.

KROK 3
Przećwiczenie schematu "na sucho". Wprowadzenie procedury, oraz systemu nagród.

Programy rozwoju inteligencji emocjonalnej i społecznej

Znaczenie nauczania umiejętności społeczno-emocjonalnych  jest nieocenione dla zdrowego rozwoju dziecka. Dzieci ze słabymi umiejętnościami społecznymi są narażone na więcej problemów w szkole (Wentzel i Wigfield, 1998), a później w miejscu pracy (Spencer i Spencer, 1993). W szczególności agresywne dzieci są narażone na doświadczanie poważnych problemów i utrudnień w okresie dzieciństwa i dorastania (Campbell, 1995; Parker i Asher, 1987). Nawet u tych dzieci, które nie wykazują problemów z zachowaniem, brak umiejętności społeczno-emocjonalnych zakłóca rozwój (Weissberg i Bell, 1997).

Program Social and Emotional Learning (SEL) jest na liście przedmiotów obowiązkowych wielu szkół w Stanach Zjednoczonych. Aktywna inicjatywa prowadzenia przez pedagogów zajęć z tego obszaru podejmowana jest w wielu innych krajach jak Japonia, Singapur, Wielka Brytania. Program zawiera bardzo konkretne, wymierne normy nauczania dla wszystkich klas np. w ramach zajęć w klasach pierwszych dzieci uczą się rozpoznawać i nazywać emocje oraz łączyć je z rzeczywistymi wydarzeniami.

www.edutopia.org

Przyjżyjmy się dokładnie temu jakie umiejętności u uczniów rozwijają zajęcia prowadzone według tego programu:

1. Samoświadomość i empatia:

Dokładna rozpoznanie własnych silnych i słabych stron;

Wzmocnienie poczucia pewności siebie i optymizmu ;]

Umiejętność prawidłowego określenia własnych uczuć i uczuć innych osób;

Umiejętność dokładnego rozpoznania emocji i myśl oraz ich wpływu na zachowanie;

Umiejętność okazywania współczucia;

Umiejętność „wczucia się” w sytuację innych osób;

Poszanowanie podobieństw i różnic między zachowaniami poszczególnych jednostek.

2. Kontrola emocji, samorządność:

Zdolność do dostosowania swoich emocji, myśli i zachowań w zależności od sytuacji;

Zarządzanie stresem, kontrolowanie impulsów, motywowanie siebie i dążenie do ustalonych celów;

Radzenie sobie z presją, gniewem, odrzuceniem, oskarżeniami i lękiem.

www.edutopia.org/blog

3. Umiejętności komunikacyjne:

Umiejętność nawiązywania i utrzymywania zdrowych i satysfakcjonujących relacji z kolegami poprzez: komunikację, aktywne słuchanie, współpracę, odporność na presję społeczną (asertywność), konstruktywne negocjowanie konfliktów, poszukiwanie i oferowanie pomocy w razie potrzeby, uważne słuchanie, przyjmowanie komplementów i krytyki

4. Odpowiedzialne podejmowanie decyzji i rozwiązywanie sytuacji trudnych:

Zdolność dokonywania świadomego wyboru oraz ponoszenie za niego odpowiedzialności (mając na uwadze przyjęty system wartości i celów). Radzenie sobie w sytuacjach trudnych np. w złości, w stresie, pod presją czasu.

Zajęcia w oparciu o programy SEL odbywają się w Centrum rozwoju bez stresu oraz w zaprzyjaźnionych z nami szkołach.